Νικόλαος Μπούρας – Δικηγόρος
Το νεοελληνικό φαινόμενο της «τηλεδίκης» καλά κρατεί και μάλιστα τείνει αυξανόμενο, κάτι που αποδεικνύεται απλά και μόνο, με το εάν οποιοσδήποτε παρακολουθήσει οποιοδήποτε τηλεοπτικό κανάλι καθ’ όλη τη διάρκεια εκπομπής προγράμματος.
Όλοι έχουν νομική γνώση και γνώμη για όλα, συνεπικουρούμενοι πάντα από συμμετέχοντες ή παρεμβαίνοντες Δικηγόρους, οι οποίοι εκφέρουν γνώμη ακόμη και για υποθέσεις, τις οποίες δεν γνωρίζουν, αφού δεν τις χειρίζονται. Και εάν τύχει ο πραγματικός νομικός παραστάτης να παρακολουθεί τις εκπομπές, θα πρέπει να «κάνει τον σταυρό του» με όλα αυτά που παρακολουθεί, στα οποία τις περισσότερες φορές συμπεριλαμβάνονται και επιλεκτικά στοιχεία των δικογραφιών, με την βασική αρχή της μυστικότητας να έχει πάει περίπατο.
Και το νομικά εσφαλμένο και ελεγκτέο τέτοιων συμπεριφορών δεν σταματάει εδώ, αλλά οι τηλεοπτικές εκπομπές προχωρούν και στην οιωνοί «έκδοση αποφάσεων» είτε με ευθεία αναφορά είτε με διαμόρφωση της κοινής γνώμης μέσω των όποιων πληροφοριών παρουσιάζουν.
Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι, τα μέλη των οποίων προχωρούν σε τέτοιες συμπεριφορές, παραμένουν διακριτικά ή αδιακρίτως αδρανείς, ενώ και οι διάφορες αρμόδιες Αρχές δεν παρεμβαίνουν. Και ευθέως τίθεται το ερώτημα: γιατί αυτή η ανοχή; Για την ικανοποίηση ποιας ανάγκης του τηλεοπτικού κοινού θα πρέπει να καταστρατηγούνται διατάξεις του νόμου ή να διασύρονται πρόσωπα, την στιγμή μάλιστα που οι αρμόδιες Δικαστικές Αρχές δεν έχουν εκδώσει απόφαση ή η προανάκριση και ανάκριση δεν έχουν ολοκληρωθεί; Οι μόνες απαντήσεις είναι η διάθεση κάποιων, να προβληθούν δημοσίως για μία φορά στη ζωή τους – λες και αυτό είναι αυτοσκοπός και χωρίς κανένα ενδιαφέρον για τις συνέπειες ή η μεγαλύτερη διάθεση κάποιων επαγγελματιών να προβληθούν δημοσίως με, άμεσο ή έμμεσο, σκοπό την αναγνωσιμότητά τους στο ευρύ κοινό και την πιθανή επιλογή τους σε άλλες υποθέσεις.
Ένα ακόμη πιο παράδοξο ή ευτελές είναι, το ότι μεγάλη μερίδα του κοινού θεωρεί πλέον την επιλογή συγκεκριμένου δημοσιογράφου ή εκπομπής σαν «νόμιμη» οδό για την ανάδειξη αλλά και τη νομική πορεία μιας υποθέσεως. Οι Εισαγγελίες θα αντικατασταθούν από τηλεοπτικές εκπομπές, οι οποίες θα αποφαίνονται για την άσκηση διώξεων και την έκδοση αποφάσεων!
Εάν όμως η Πολιτεία τάχιστα και αναίτια τροποποιεί άρθρα της Δικονομίας και του Κώδικα αναλόγως των υποθέσεων της επικαιρότητας και της προβολής τους, τότε το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο και βαθύτερο και λύση δεν πρόκειται να δοθεί.
Πρέπει δε να σημειωθεί, ότι το φαινόμενο των τηλεδικών αφορά τη μειοψηφία των υποθέσεων που εκκρεμούν ενώπιον της Δικαιοσύνης με την έξωθεν όμως εικόνα να παρουσιάζει αλλιώς τις καταστάσεις. Όπως και οι νομικοί συμμετέχοντες σε αυτές είναι η μειοψηφία των Δικηγόρων, κάτι που όμως εκλαμβάνεται σαν καλύτερη ευκαιρία προβολής.
Εν αναμονή λοιπόν, της επόμενης τηλεδίκης…
