Μετά από μια περίοδο με πολλή υγρασία, κοπάδια από παπαγαλάκια μπάτζι κινούνται προς τις ερήμους της Βόρειας Επικράτειας της Αυστραλίας.
Το κοπάδι από παπαγαλάκια μεταμόρφωσε το σκηνικό στην έρημο, δημιουργώντας μια θάλασσα από πράσινο και χρυσό χρώμα. Ο φωτογράφος Steve Pearce απαθανάτισε την στιγμή που χιλιάδες πουλιά βρέθηκαν όλα μαζί.
Μετά από δύο δύσκολα χρόνια λόγω της ξηρασίας και των πυρκαγιών, ορισμένα είδη πουλιών στην ενδοχώρα της Αυστραλίας ευδοκιμούν τώρα μετά από μια περίοδο έντονης υγρασίας. «Οι φωτογραφίες δείχνουν πάντα μόνο προς μια κατεύθυνση. Θα μπορούσαν να ήταν 100.000 από αυτούς. Και κράτησε για ώρες, δεν τους σταματούσε. Έμπαιναν μεγάλες παρέες και έπαιρναν νερό, έπαιρναν φαγητό, γέμιζαν σπόρους και επέστρεφαν για μια δεύτερη γουλιά», είπε ο φωτογράφος, σύμφωνα με τον Guardian.
Μπορείς να νιώσεις την πίεση της μετατόπισης του αέρα, λέει, καθώς χιλιάδες παπαγαλάκια πετούν μέσα, κυλώντας σε περίπλοκα σχέδια. «Το οπτικό υλικό είναι συναρπαστικό, δεν μπορείς να κοιτάξεις μακριά, είναι εντυπωσιακό. Είναι μια δυναμική έκφραση της φύσης», είπε ο Pearce.
Μια τόσο μεγάλη παράσταση είναι σπάνια. Τα πλάσματα αυτά πρέπει να πίνουν νερό καθημερινά και καθώς οι μικρότερες τρύπες ποτίσματος στεγνώνουν αναγκάζονται να συγκεντρωθούν μαζί. Πηγαίνουν όπου πάει η βροχή – έτσι δεν διαρκεί ποτέ πολύ.
Όπως αναφέρει ο φωτογράφος η πιο σημαντική πτυχή αυτής της έκρηξης ζωής στην απομακρυσμένη Αυστραλία είναι τα παλιά δέντρα. «Όλο αυτό το τραγούδι πουλιών υπάρχει επειδή έχουν τριγύρω δέντρα», δηλώνει ο Pearce.
«Κάθε ένα χρειάζεται μια κοιλότητα δέντρων για να φωλιάσει. Χωρίς γέρικα δέντρα, δέντρα που έχουν κοιλότητες, νεκρά κλαδιά, τον κλασσικό ευκάλυπτο του Καμαλντόλι, που χρειάζεται 100 χρόνια, αυτό δεν θα συνέβαινε», τονίζει.
Πηγή
Author: Κατερίνα Ματέρη
