Ο δήμος Γλυφάδας που με τη συμμετοχή εθελοντών μαζεύει και αξιοποιεί τους καρπούς από τις ελιές των κοινόχρηστων χώρων, στα πεζοδρόμια και τις πλατείες της πόλης.
Το ελαιόλαδο εξαιρετικής ποιότητας που παράγεται, διατίθεται στις οικογένειες που το έχουν ανάγκη.
Έτσι και φέτος, το λιομάζωμα ξεκίνησε κανονικά από τους παραλιακούς δρόμους και προχωρά σταδιακά ως τις περιοχές στο βουνό. Ανάλογα με τη χρονιά, η συγκομιδή μπορεί να φτάσει και τους 2,5 τόνους και οδηγείται στο ελαιοτριβείο. Στη συνέχεια, γίνεται έλεγχος στο Χημείο προκειμένου να διαπιστωθεί η οξύτητά του και στο τέλος εμφιαλώνεται σε δίλιτρα δοχεία, τα οποία – μέσω του Κοινωνικού Παντοπωλείου – φτάνουν σε άπορους και σ’ εκείνα τα νοικοκυριά, που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά (περισσότερες από 300 οικογένειες).Τις προηγούμενες χρονιές η δράση αποκτούσε και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, καθώς τα σχολεία της Γλυφάδας προγραμμάτιζαν την παρουσία των μαθητών, ώστε να δουν από κοντά το μάζεμα της ελιάς, όμως πέρυσι και φέτος δεν στάθηκε δυνατό να γίνει αυτό, λόγω της πανδημίας.
«Είναι πια μία αγαπημένη παράδοση για εμάς, που γίνεται και χρήσιμη για τις οικογένειες εκείνες της πόλης μας, που έχουν ανάγκη», δήλωσε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ο δήμαρχος Γιώργος Παπανικολάου.
«Ήταν τέτοιες ημέρες το φθινόπωρο του 2014, όταν μας ήρθε η ιδέα για πρώτη φορά, με την παρατήρηση ότι στη Γλυφάδα υπάρχουν εκατοντάδες ελιές, που ουδείς μαζεύει τους καρπούς. Έτσι, οργανωθήκαμε, συγκεντρώσαμε εθελοντές, σηκώσαμε τα μανίκια και ξεκινήσαμε τη συγκομιδή από τους κοινόχρηστους χώρους του δήμου μας, με σκοπό την παραγωγή ελαιόλαδου (…) Η δράση αυτή λοιπόν, έγινε κάτι σαν ετήσια γιορτή για το μάζεμα της ελιάς».
Ο Σταύρος Γιακουμάκης, συνταξιούχος σήμερα κάτοικος της Γλυφάδας, είχε γεννηθεί στην Κρήτη και από 3-4 ετών ήταν μέσα στις ελιές της Ιεράπετρας, «μεγάλωσε μαζί τους και ξέρει από καλό λάδι». Πλέον, συντονίζει κάθε χρόνο το «λιομάζωμα» της πόλης.
«Το λάδι που παράγουμε είναι εξαιρετικό. Είναι λάδι οξύτητας 0,7 και 0,8, δηλαδή είναι πολύ καλό λάδι. Και είναι τόσες οικογένειες που ωφελούνται από αυτή τη συγκομιδή. Δεν θα ήταν κρίμα να πήγαιναν χαμένες τόσες ελιές κάθε χρόνο;».
Πηγή
Author: Κατερίνα Ματέρη
