Επί 10 χρόνια, αργά, βασανιστικά καταστρέφεται η χώρα. Κυρίως εκείνες οι υποδομές που μπορούν να κάνουν την καθημερινή ζωή μας πιο ανθρώπινη. Τα χρόνια περνάνε, κυβερνήσεις, αριστερές ή δεξιές πάνε και έρχονται, καταστρέφοντας συστηματικά οποιαδήποτε δομή μπορεί να εξυπηρετεί τον πολίτη.
Το ζούμε ένα χρόνο τώρα με την πανδημία. Η διάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, η αποψίλωση του από ανθρώπους και υλικά μέσα, έφερε τις καραντίνες, τους περισσότερους νεκρούς, το φιάσκο των εμβολίων.
Το ζούμε και με την κακοκαιρία. Κράτος, Περιφέρεια και Δήμοι πετάνε ο ένας το μπαλάκι στον άλλο και όλοι μαζί στους πολίτες που δεν φέρουν καμιά ευθύνη. (Σήμερα η ΚΕΔΕ αντιδικεί με τον Βορίδη, υποστηρίζοντας ότι «Οι Δήμοι δεν φέρουν καμία ευθύνη για το κόψιμο των δέντρων».)
Στο ίδιο κλίμα και η Δημοτική Αρχή Βριλησσίων. Δεν μπορεί να μας κλείσει στο σπίτι αλλά με ανακοίνωση της μας καλεί να αποφύγουμε τις άσκοπες μετακινήσεις και να μην στεκόμαστε κάτω από τα δέντρα. Τα αυτονόητα. Απλά παραδέχονται ότι γνώριζαν τον κίνδυνο.
Εμείς στο σπίτι θα μέναμε έτσι και αλλιώς. Αλλά να που ξαφνικά το σπίτι έχασε το νόημα της «εστίας» και έγινε αφιλόξενο για τους ενοίκους του. Γιατί έλειψαν τα στοιχειώδη. Επί 30 και πλέον ώρες περίπου 10.000 συνδημότες μας, πολλοί από αυτούς συνεχόμενα, κάποιοι περιστασιακά, έμειναν χωρίς ρεύμα και νερό. Χωρίς θέρμανση, οι ασθενείς χωρίς την μηχανική τους υποστήριξη ή την δυνατότητα να μεταφερθούν στα κοντινότερα νοσοκομεία. Οι ηλικιωμένοι και κυρίως οι μοναχικοί, χωρίς την υποτυπώδη ασφάλεια ενός φορτισμένου κινητού που θα τους έφερνε σε επαφή με συγγενείς και φίλους σε περίπτωση ανάγκης.
Ποιος φταίει λοιπόν;
Η κυβέρνηση; Η περιφέρεια; Η δημοτική αρχή; Ο καθένας έχει το μερίδιό του αλλά όλοι μαζί είναι φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό. Και η Δημοτική Αρχή των Βριλησσίων έχει ευθύνες. Για την αδιαφορία της. Για την νοοτροπία της. Γιατί δεν φρόντισε, παρότι ήξερε και είχε σχεδόν ένα δεκαήμερο, να προετοιμαστεί.
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου, ιστοσελίδα του Δήμου: «Η Πολιτική Προστασία και οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου παραμένουν σε πλήρη ετοιμότητα, έχοντας λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα, για την αντιμετώπιση της επικείμενης κακοκαιρίας και θα βρίσκονται σε 24ωρη επιφυλακή για τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της πόλης».
Τρεις μέρες μετά, η προετοιμασία αποδείχτηκε τόση, που ακόμα και το δημοτικό κατάστημα και τα γραφεία του ΟΚΠΑ έμειναν χωρίς ρεύμα και χωρίς τηλέφωνα. Θα έπρεπε να έχει προβλεφθεί η λειτουργία γεννήτριας; Υπάρχει σχέδιο «έκτακτης ανάγκης»; Λειτούργησε; Και τι προβλέπει σ’ αυτή την περίπτωση; Είναι τόσο αναπάντεχη μια διακοπή ρεύματος; Τι τελικά σημαίνει «Πολιτική Προστασία»; Ερωτήματα. Όμως σε καταστάσεις κρίσης, πρέπει τουλάχιστον να μείνουν ανοιχτές οι τηλεφωνικές γραμμές, η πολυδιαφημισμένη «γραμμή δημότη», για να επικοινωνούμε, να παίρνουμε πληροφορίες, να είναι ο πολίτης ενήμερος για την εξέλιξη της κατάστασης, το ελάχιστο που οφείλεται είναι η ενημέρωση.
Έπειτα, φταίει ή όχι ο Δήμος για τα δέντρα που δεν κλαδεύονται, (ακριβέστερα, για τα δέντρα που δεν φροντίζονται), για όσα επικίνδυνα δεν κόβονται παρά τις προειδοποιήσεις των δημοτών; Δέντρα, που από το βάρος του χιονιού, τελικά έπεσαν στα καλώδια της ΔΕΗ και βυθίσαν τα Βριλήσσια στο σκοτάδι. Η τελευταία απευθείας ανάθεση της υπηρεσίας «ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΥΨΗΛΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ», ύψους 18.476 ευρώ, οριστικοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2020. Πραγματοποιήθηκαν οι αναγκαίες παρεμβάσεις; Έγινε έλεγχος; Υπάρχει έκθεση της υπηρεσίας;
Φταίει ή όχι ο Δήμος που δεν άνοιξε εγκαίρως τους δρόμους, εκτός από τους κεντρικούς, αυτούς που φαίνονται; Που άφησε τα πεζοδρόμια χωρίς αλάτι; Το φορτηγό -αρπάγη –το κατάλληλο όχημα για την απομάκρυνση των πεσμένων κορμών- είναι χαλασμένο, πάλι στο συνεργείο. Έμειναν να επιχειρούν τα δύο τζι-σι-μπι. Αλυσίδες για τα ελαστικά των υπηρεσιακών αυτοκινήτων δεν είχαν προβλεφθεί. Αγοράστηκαν κάποιες, τελευταία στιγμή, από γειτονικό βενζινάδικο. Γι’ αυτό οι ηλεκτρολόγοι του Δήμου δυσκολεύτηκαν να μετακινηθούν, (όχι ότι οι διακοπές ρεύματος ήταν αρμοδιότητά τους, ούτε θα άλλαζε εδώ κάτι), το όχημά τους δεν είχε αλυσίδες. Γι’ αυτό οι κηπουροί χρησιμοποιούσαν τα δικά τους αυτοκίνητα, η υπηρεσία δεν έχει όχημα να τους μεταφέρει. Γι’ αυτό κάποιοι εργάζονταν από το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ, χωρίς λίγο φαγητό. Ναι, προσπάθεια υπήρξε, κάποιοι εξαντλήθηκαν, όμως λάθος δομή, λάθος οργάνωση.
Γι’ αυτό λέμε, αρκετά με τα μεγάλα λόγια και τις υπερβολές, τα προγράμματα, τις μελέτες που μένουν στα χαρτιά, τα μεγαλεπήβολα σχέδια που μένουν για πάντα σχέδια, τα επικοινωνιακά παιχνίδια. Καιρός για έργα που θα προστατεύουν τους δημότες, για ειλικρίνεια και σοβαρότητα στην αντιμετώπιση των δύσκολων καταστάσεων.
Στα εύκολα όλοι είναι «μάγκες». Μετά «δεν είναι δική μας ευθύνη»! Πρώτα περνάμε καλά: Συνέδρια, βραβεύσεις, φωτογραφίες, διαγράμματα, δηλώσεις, συνεντεύξεις, σύγχρονη πόλη ο ένας, πράσινη πόλη ο άλλος, έξυπνη πόλη ο τρίτος. Μη-πόλη στην πραγματικότητα. Μετά, στα ζόρικα, αποδεικνύεται η ανυπαρξία τους, η έλλειψη σχεδίου, οργανωτικότητας, δυνατοτήτων. Σε μια κακοκαιρία δύο ημερών είναι θεμελιώδες να έχεις διαμορφώσει σχέδιο αντιμετώπισης… Τουλάχιστον να έχεις μεράκι για την αυτοδιοίκηση…
Χαίρονται βέβαια τώρα οι απανταχού αντιπολιτεύσεις. Διότι ο «αντίπαλος» τα βρήκε σκούρα και χάνει πόντους. Όπως και στον Δήμο μας. Όμως στο μεγαλύτερο τμήμα τους όσοι σήμερα επιχαίρουν, είναι ίδιοι και απαράλλαχτοι με τους διοικούντες. Τους «καταγγέλλουν» αλλά σε τίποτα δεν διαφέρουν, είναι κομμάτι του ίδιου συστήματος, σαρξ εκ της σαρκός, το γαϊτανάκι γυρνάει, τα ίδια έκαναν σε ανάλογες περιπτώσεις.
Ευθύνες υπάρχουν όμως και από εδώ, σε όσους εξ ημών και «εξ αριστερών» αδυνατούν να στοιχειοθετήσουν μια πειστική εναλλακτική πρόταση μπροστά στους πολίτες, απέναντι σ’ αυτό το πολιτικό σύστημα, απέναντι σ’ αυτή την εικόνα, σε ό,τι μας αφορά, προσαρμοσμένη στα αυτοδιοικητικά ζητούμενα…
Είναι απωθητικό να κάνει κανείς «πολιτική» πάνω στις δυσκολίες του άλλου. Όμως υπάρχουν και όρια.
Οι πολιτικές δεν είναι ακραία καιρικά φαινόμενα, θεομηνίες που δεν έχουμε δυνάμεις να τις αποκρούσουμε. Και αύριο να τα ξεχάσουμε όλα, κι ευτυχισμένοι να τους ξαναψηφίσουμε. Αποθρασυσμένοι όσο δεν αντιδρούμε, πιστεύουν ότι η πολιτική τους είναι αυτή που μας ταιριάζει. Και με την απουσία μας ως όπλο, ετοιμάζουν κι άλλα αντιλαϊκά μέτρα. Σειρά έχει η δημόσια παιδεία. Ακολουθεί η ποινικοποίηση της ελευθερίας του λόγου, η, η…
Είναι καιρός για την αναγκαία ώθηση απεγκλωβισμού από τη ρηχότητα και τους χειρισμούς της επικρατούσας πολιτικής. Μόνο έτσι μπορεί να διαγνωσθεί και να αντιμετωπιστεί κατάματα η πραγματική μέγιστη επικινδυνότητα της περιόδου, σε κάθε επίπεδο της κοινωνικής ζωής…
Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη
Πηγή
Author: admin.user
