Το παιδικό βιβλίο της Λίλας Στογιάννη “σαν παραμύθι” παρουσιάστηκε στα Ν. Φλογητά και στη Ν. Ηράκλεια, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που πραγματοποιούν οι Δημοτικές βιβλιοθήκες του Οργανισμού Πολιτισμού και Αθλητισμού, προκαλώντας τον ενθουσιασμό των παιδιών αλλά των μεγάλων που με ενδιαφέρον παρακολούθησαν και τις δύο παρουσιάσεις μέχρι τέλους.
Η κα Στογιάννη άμεση και επικοινωνιακή γνωρίζοντας τον τρόπο προσέλκυσης των παιδιών τα κατέστησε γρήγορα μέρος της παρουσίασης δίνοντάς τους ενεργό ρόλο. Δημιουργώντας ένα παιχνίδι ερωτοαπαντήσεων τα μετέτρεψε σε πρωταγωνιστές του παραμυθιού και διατήρησε αμείωτο το ενδιαφέρον τους γεννώντας ταυτόχρονα αισθήματα χαράς και ενθουσιασμού.
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Τέσσερις εποχές κι ένα παιδί
Τέσσερις προσπάθειες να γίνει πραγματικότητα το όνειρό του.
Τι είναι όμως αυτό που επιθυμεί; Θα καταφέρει να το αποκτήσει;
Όσο υπάρχουν καρδιές που ελπίζουν, ανοιχτές αγκαλιές κι ευγενικά χέρια… όλα μπορεί να συμβούν!
Σημείωμα της συγγραφέως:
Κάποια στιγμή στην παιδική μου ηλικία, μου διάβασαν το παραμύθι του Πήτερ Παν. Λάτρεψα το αγόρι που μπορούσε να πετάξει, δε μεγάλωνε και ζούσε στη “Χώρα του Ποτέ”. Σκέφτηκα ότι αν έψαχνα θα μπορούσα να βρω αυτή τη μαγική χώρα και να ζήσω για πάντα εκεί.
Στο μεταξύ είπα να σπουδάσω στο ΤΕΙΘ Βρεφονηπιοκομίας και στη συνέχεια στο Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής του ΑΠΘ. Ο καιρός περνούσε και εγώ εργάστηκα στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, αλλά δεν ξέχασα ποτέ το όνειρό μου. Άρχισα να γράφω το πρώτο μου βιβλίο, “Οι 12 μήνες παίζουν κουκλοθέατρο” (εκδ. Βάρφη) και στη συνέχεια με μια υπέροχη ομάδα ανθρώπων φτιάξαμε τα “Νανουρίσματα και ξυπνήματα” (εκδ. Τσιαμπίρη). Συνεχίζοντας να ψάχνω, ολοκλήρωσα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στον τομέα εκπαιδευτικής διοίκησης και Ηγεσίας.
Αν αναρωτιέστε τι έγινε στο τέλος, σας λέω ειλικρινά ότι τη βρήκα τη “Χώρα του Ποτέ”. Είναι η ζωή μου κάθε μέρα στο νηπιαγωγείο. Τώρα, είμαι κι εγώ σαν το Πήτερ Παν. Δε μεγαλώνω ποτέ και μαζί με τους μικρούς μου μαθητές, κάνουμε ό,τι είπε εκείνος: “Σκεφτείτε μόνο τις πιο ευτυχισμένες σκέψεις και θα πετάξετε…”.
