Με ιδιαίτερη λαμπρότητα εορτάσθηκε φέτος στο Δήμο Ασπροπύργου η Εθνική Επέτειος της 25ης Μαρτίου του 1821. Πιο συγκεκριμένα, το πρωί της Πέμπτης της 24ης Μαρτίου, η Δημοτική Αρχή συνοδευόμενη από την Φιλαρμονική του Δήμου κατέφτασε στο Μνημείο του Καπετάν Μελέτη Βασιλείου, όπου και πραγματοποίησε επιμνημόσυνη δέηση για τους πεσόντες προγόνους μας. Ομιλία, σχετική με το πνεύμα των ημερών εκφωνήθηκε από τον Αντιπρόεδρο του Οργανισμού Άθλησης και Φροντίδας, Νεολαίας και Τρίτης Ηλικίας του Δήμου Ασπροπύργου, κ. Αντώνιος Κοναξής. Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από τη μαθητική κοινότητα, τα Νομικά Πρόσωπα του Δήμου, τις Τοπικές Κομματικές Οργανώσεις και τους Εκπροσώπους Συλλόγων και Σωματείων της πόλης.
Ανήμερα της 25η Μαρτίου, πραγματοποιήθηκε ο επίσημος εορτασμός της Εθνικής Επετείου, με τη Δοξολογία στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και την τελετή στην Πλατεία Ηρώων, όπου ο Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος, Πολιτικής Προστασίας και Πολεοδομίας, κ. Μελέτιος Μπουραντάς, εκφώνησε τον πανηγυρικό της ημέρας. Έπειτα, ακούστηκαν τα ονόματα των πεσόντων από μαθητές του ΓΕ.Λ. Στεφάνια κατέθεσαν ο Δήμαρχος Ασπροπύργου, κ. Νικόλαος Μελετίου, ο Γραμματέας της Βουλής, Βουλευτής της Ν.Δ. της Περιφέρειας Δυτικής Αττικής κ. Ευάγγελος Λιάκος, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής κ. Λεωνίδας Μίχας, ο Διοικητής της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού Ασπροπύργου, Αντιπλοίαρχος Λιμενικού Σώματος Γεώργιος Μανδαλάκης, ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Ασπροπύργου, Αστυνόμος β΄ Άγγελος Καράκος καθώς και η Διευθύντρια του 7ου Δημοτικού Σχολείου Ασπροπύργου, κ. Ματίνα Βαβούλη και ο Διευθυντής του 3ου Γυμνασίου Ασπροπύργου, κ. Γεώργιος Ζερβίδης.
Ο Δήμαρχος της πόλης, κ. Νικόλαος Μελετίου στο μήνυμά του ανέφερε:
Ασπροπύργιες και Ασπροπύργιοι
Ελληνίδες και Έλληνες
Σήμερα τιμούμε την σημαντικότερη μας εθνική εορτή ! Την Εθνική μας Ανεξαρτησία από τον Οθωμανικό ζυγό, που άρχισε τον Μάρτιο του 1821 και κράτησε 100 περίπου χρόνια ! 100 χρόνια διαρκών αγώνων, θυσιών, και ολοένα και περισσότερων διεκδικήσεων και εδαφικών ενσωματώσεων. Φυσικά, είναι διπλή εορτή για μας, μιας και σήμερα εορτάζουμε ταυτόχρονα και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου !
Σήμερα αποτίουμε τιμή σε όλους τους Αγωνιστές του 1821, όλα τα ιστορικά ονόματα αλλά φυσικά και όλους τους αγωνιστές που τα έδωσαν όλα για όλα για την Μητέρα Πατρίδα…
Σήμερα, διδαγμένοι από το εμπόλεμο παρελθόν μας, η Ελλάδα αποτελεί μια πολιτιστική υπερδύναμη με ήπια ισχύ, εγγυήτρια της σταθερότητας της ειρήνης και της αλληλοπεριχώρησης, στην περιοχή. Όμως, ανά πάσα στιγμή, και μάλιστα τώρα περισσότερο από ποτέ, είμαστε ικανοί να υπερασπιστούμε την ελευθερία μας, τα εδαφικά μας σύνορα, και τα δικαιώματα μας που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο !
Χρόνια Πολλά στην Ελλάδα μας !
Τιμή και Δόξα στους Ιερούς Προγόνους μας !
Πάντα Ισχυροί και Δίκαιοι !
Πάντα Ελεύθεροι !
Ο Πανηγυρικός της ημέρας από τον Αντιδήμαρχο Περιβάλλοντος, Πολιτικής Προστασίας και Πολεοδομίας, κ. Μελέτιο Μπουραντά.
Αγαπητές συνδημότισσες και αγαπητοί συνδημότες.. αγαπητά μας παιδιά..
«Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι·
θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία».
Το υπέρ της Ελευθερίας μήνυμα του Ανδρέα Κάλβου εκφράζει απόλυτα το νόημα της σημερινής επετείου των 200+1 χρόνων από την Παλιγγενεσία του Έθνους μας.
Ένα ορόσημο με τεράστια σημασία, καθώς συμβολίζει, τόσο το θεμελιώδες ιστορικό γεγονός της Επανάστασης του 1821, όσο και τη μετέπειτα πορεία επι δύο και πλέον αιώνες της ελεύθερης, ανεξάρτητης και δημοκρατικής σύγχρονης Ελλάδας.
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, σε πείσμα των καιρών και μετά από μια οικονομική και υγειονομική κρίση, που δοκίμασε για άλλη μια φορά το σθένος και την αποφασιστικότητά μας ως λαός, να γιορτάσουμε όπως αρμόζει στην ιστορική αυτή συγκυρία, από κοντά, συγκεντρωμένοι με ομόνοια, δυναμισμό και αίσθημα ιστορικής ευθύνης.
Ας μεταφερθούμε για λίγο νοερά 200 και πλέον χρόνια πίσω, σε έναν κόσμο τόσο απόμακρο, αλλα και συνάμα τόσο γνώριμο και συναφή με τη σύγχρονη πραγματικότητα.
Την περίοδο εκείνη, στο υπόστρωμα του διαφωτισμού και στο κλίμα του πολιτικού ρομαντισμού, κορυφώθηκε ένα κύμα επαναστάσεων δημοκρατικού χαρακτήρα, βασισμένο στις αρχές ενος κράτους δικαίου που είχαν μεταλαμπαδεύσει στον κόσμο οι Έλληνες δυόμισι χιλιάδες χρόνια πρίν.
Έθνη αποκτούν αυτόνομη και ανεξάρτητη ταυτότητα, ενώ θεμελιώνονται και τα πρώτα Συντάγματα της επαναστατικής περιόδου, που εντυπωσιάζουν με τον πρώιμο δημοκρατικό τους χαρακτήρα και τις προωθημένες διακηρύξεις τους.
Κατά το ίδιο διάστημα, ο Ελληνικός λαός συνεχίζει να υπομένει μια περίοδο υποδούλωσης και εθνικής αλλοίωσης υπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Γενιές Ελλήνων πέρασαν, με μόνο μύθους και θρύλους να τους θυμίζουν ότι ήταν απόγονοι ενός σπουδαίου Έθνους, που είχε δώσει τα φώτα του πολιτισμού και της Δημοκρατίας στον κόσμο.
Το επαναστατικό ρεύμα που διακατέχει την Ευρώπη είχε αρχίσει δειλά-δειλά να θέτει τα θεμέλια για τη Παλιγέννεση του Ελληνικού κράτους.
Πεφωτισμένες προσωπικότητες, όπως ο Αδαμάντιος Κοραής, ο Ευγένιος Βούλγαρης και ο Ρήγας Φεραίος μεταφράζουν τα έργα Ευρωπαίων διαφωτιστών και σπέρνουν το σπόρο της αναγέννησης της προϋπάρχουσας Ελληνικής ταυτότητας που υπόβοσκε στον ελληνικό λαό, παρά τους τέσσερις αιώνες της Οθωμανικής Κατοχής.
Η «Ιδέα» του ανεξάρτητου Ελληνικου Έθνους άρχισε να λαμβάνει σάρκα και οστά, με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη να κηρύσσει επισήμως την Επανάσταση στο Ιάσιο στις αρχές του 1821 και το επαναστατικό αίσθημα να μεταφέρεται ραγδαία στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο.
Ήταν μία καθολική επανάσταση του Γένους, που ξεκίνησε με την πένα και ορθώθηκε με το ξίφος. Τη σκυτάλη την υπεράσπισης του Ελληνικου ιδεώδους πήραν οι μεγάλοι ήρωες της εποχής, αλκίμαχες προσωπικότητες όπως ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, η Μαντώ Μαυρογένους, Ο Παπαφλέσσας, ο Αθανάσιος Διάκος, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός και δεκάδες άλλοι Έλληνες που τα ονόματά τους χαράχτηκαν για πάντα στα ιστορικά μας κείμενα και στις καρδιές μας.
Ο Αγώνας του 1821 για την Ελληνική Ανεξαρτησία αποτέλεσε μια μικρογραφία του πιο δημοκρατικού και συμπεριληπτικού συνόλου της παγκόσμιας ιστορίας, καθώς συγκέντρωσε ένα πολυδιάστατο, δυναμικό και πανίσχυρο ανθρώπινο κεφάλαιο. Ένα πλουραλισμό ταμπεραμέντων και κοινωνικών ομάδων με μοναδικό κοινό στόχο την αναβίωση το Ελληνικού ιδεώδους, την αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού και τη πορεία προς την αυτοδιάθεση.
Η Επανάσταση αντιμετώπισε μεγάλες δυσκολίες στο στρατιωτικό πεδίο. Ο Αγώνας κινδύνευσε να χαθεί. Δεν είχαμε την υπεροπλία. Είμασταν λίγοι, απελπιστικά λίγοι, αλλά είχαμε ψυχή. “Ελευθερία ή θάνατος” ήταν το σύνθημα που χαράξαμε στα λάβαρά μας και ξεχυθήκαμε στη μάχη για την ανεξαρτησία. Σε στεριά και θάλασσα, οι Έλληνες γράψαμε σελίδες Δόξας. “Από τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα Ιερά” ξεπήδησε η Ελευθερία.
Σταδιακά, ακόμη και οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής άρχισαν να παρακολουθούν με προσοχή την Επανάστασή μας. Το μεγάλο επιχείρημα του επαναστατημένου Έθνους ήταν, όχι μόνο ο φιλελεύθερος και δημοκρατικός, αλλά κυρίως ο Εθνικός χαρακτήρας της Επανάστασης. Επιπλέον δε, ένα γεωπολιτικό πλεονέκτημα που μπορούσε να διαθέτει ένα ανεξάρτητο ελληνικό κράτος, προσέδιδε στην Επανάσταση μια Ευρωπαϊκή διάσταση.
Δεν αποτελούσε, δηλαδή, απλώς μια τοπική εξέγερση στο εσωτερικό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως πολλές άλλες στο παρελθόν, αλλά εξελισσόταν γρήγορα σε ένα μείζονος ενδιαφέροντος γεγονός που ενέπλεκε άμεσα τις Μεγάλες Δυνάμεις διπλωματικά, οικονομικά και στρατιωτικά. Ένα πρωτόγνωρο και επιτυχημένο -εν τέλει- εγχείρημα, που θα ενίσχυε την άνοδο των εθνικών κρατών στην Ευρώπη.
Οι επαναστατημένοι Έλληνες, με συλλογικές θυσίες και ισχυρές, πλέον, συμμαχίες, επιτυγχάνουν την ανεξαρτησία τους και τη μετέπειτα δημιουργία -οριστικώς με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830- του Νεότερου Ελληνικού Κράτους.
Ακολούθως, ο Διονύσιος Σολωμός σαν ένας σύγχρονος Όμηρος, εξυμνεί τα κατορθώματα των μαχητών της Εθνεγερσίας, στο ποίημα που έμελλε να γίνει ο Εθνικός μας Ύμνος.
Παράλληλα, ισχυροί πολιτικοί άνδρες, όπως ο Ιωάννης Καποδίστριας, θέτουν τις εκπαιδευτικές βάσεις της σημερινής μας γλώσσας και εθνικής μας ταυτότητας, καταδεικνύοντας πλέον περίτρανα ότι, από αμιγώς εθνολογική άποψη, το Ελληνικό Έθνος ήταν πολύ προγενέστερο της Εθνεγερσίας του 1821.
Από τη σύσταση του Νέου Ελληνικού κράτους εώς και σήμερα, η διαδρομή των δύο και πλέον αιώνων, στη βάση των χιλιετιών που προηγήθηκαν και με πυρήνα την Ελληνική ταυτότητα και παιδεία, ήταν πολυτάραχη και διδακτική.
Βαλκανικοί Πόλεμοι, Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος, Μικρασιατική καταστροφή, Γενοκτονία Ελλήνων του πόντου, Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, Γερμανική Κατοχή, Εμφύλιος, Στρατιωτική Δικτατορία, Τουρκική Εισβολή στην Κύπρο το 1974.
Η Πυθία με τον χρησμό της είχε δώσει τον απόλυτο ορισμό της Ελλάδας, που εδώ και 22 αιώνες επιβεβαιώνεται στο ακέραιο: «Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδέποτε βυθιζόμενος»!
Η Ελλάδα κατάφερε να υπερκεράσει πολλά εμπόδια, εσωτερικά και εξωτερικά, ώστε να καταλήξει να είναι μια σύγχρονη δυτική δημοκρατία.
Μια χώρα που, αντιλαμβανόμενη την αξία των ισχυρών συμμαχιών, εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ το 1952, στην αρχή ήδη του Ψυχρού Πολέμου. Μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 1981 και της Ευρωζώνης από το 2001.
Μια χώρα που, όταν τα ιστορικά γεγονότα ήταν “βαρύτερα” των προσδοκιών, έκανε και αρκετά λάθη, απέναντι στα οποία πρέπει να σταθούμε όχι ως απλοί «παρατηρητές», αλλά ως συνειδητοποιημένοι πολίτες που τα ανιχνεύουν και τ’ αναλύουν με ακρίβεια και ειλικρίνεια, για να μην τα επαναλάβουμε.
Το μείζον λάθος υπήρξαν οι διχόνοιες και οι διχασμοί, δίχως τους οποίους σίγουρα η Ελλάδα θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Μόνο με ομόνοια και ομοψυχία θα μπορέσει η Ελλάδα να παραμείνει μια χώρα με μια ιστορία επιτυχίας, που οδεύει προς το μέλλον, με οδηγό τις αξίες που πρώτοι οραματίστηκαν και διεκδίκησαν οι τολμηροί μας πρόγονοι: της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Σήμερα, 200 και πλέον χρόνια μετά, ο Ελληνικός λαός βρίσκεται πάλι αντιμέτωπος με παγκόσμια ιστορικά γεγονότα που κλονίζουν την πίστη μας στο αίσθημα κοινωνικής συνοχής που παλέψαμε σκληρά και θυσιάσαμε τα πλείστα όσα για να αποκτήσουμε.
Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η παρούσα κατάσταση στην Ουκρανία. Η κατάρρευση των διπλωματικών οδών οδήγησε σε στρατιωτική διαμάχη, ακόμη και σε ιστορικές περιοχές για εμάς τους Έλληνες, όπως η Οδησσός, όπου ο Νικόλαος Σκουφάς, ο Εμμανουήλ Ξάνθος και ο Αθανάσιος Τσακάλωφ σύστησαν το 1814 την Φιλική Εταιρεία και έθεσαν τα θεμέλια για την Ελληνική Επανάσταση.
Τέτοια γεγονότα μας θυμίζουν ότι πρέπει σαν χώρα να στεκόμαστε πάντοτε ενάντια σε κάθε είδους εδαφικούς αναθεωρητισμούς, καθώς και σε κάθε παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και των νομίμων συνόρων.
Παράλληλα, ενισχύουν τα συναισθήματά μας για τους ομόδοξους και ομόεθνους Κυπρίους, που είναι πάγια και διαρκή πενήντα χρόνια τώρα.
Μας θυμίζουν, επίσης, πως μια χώρα με τις ιστορικές καταβολές της Ελλάδας και του Ελληνικού Έθνους, δεν μπορεί να πορευθεί με ασφάλεια στο μέλλον του δύσκολου κόσμου που μας περιβάλλει, χωρίς να έχει θωρακίσει προηγουμένως το Εθνικό της κύρος.
Τέλος, επιβάλλουν τη λήψη πρωταγωνιστικού ρόλου της χώρας μας στην εμπέδωση του Ανθρωπισμού, της Ειρήνης, της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Κάπως έτσι, κατ’ αυτή την άκρως συμβολική Επέτειο εμείς, οι Έλληνες, πρέπει να γυρίσουμε πίσω, για να νιώσουμε βαθιά μέσα μας «από πού ερχόμαστε».
Ταυτόχρονα, πρέπει να μείνουμε και στο παρόν, για να γνωρίζουμε πού βρισκόμαστε, τι δυσκολίες έχουμε να αντιμετωπίσουμε, αλλά και τι έχουμε πετύχει με συλλογική προσπάθεια.
Τέλος, οφείλουμε να κοιτάξουμε μπροστά, με προοπτική απώτερου μέλλοντος, για ν’ αποφασίσουμε πού πρέπει να πάμε και ποιό θα είναι το μέλλον αυτού του λαμπρού Γένους.
Είθε αυτό το μήνυμα, να ξεκινήσει αυτή τη στιγμή και να ταξιδέψει στα σπίτια των οικογενειών μας, και στα μπαλκόνια της καρδιάς μας, αναζωπυρώνοντας την αγνή, την άδολη, την ρομαντική, την σαν των προγόνων μας, ΓΝΗΣΙΑ αγάπη, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ !!!
Ευχαριστώ
