Ο 22χρονος Αμερικανός καταδύτης Τζόρνταν Γουίντλ αγωνίστηκε στα 10 μέτρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Η Ολυμπιακή καριέρα του τελείωσε στον ημιτελικό, αλλά η πορεία της ζωής του ξεπερνά τα αποτελέσματα.
Όταν ο Τζόρνταν Γουίντλ ήταν 18 μηνών, υιοθετήθηκε από τον Αμερικανό Τζέρι Γουίντλ. Ως ανύπαντρος και ομοφυλόφιλος, ήταν πεπεισμένος ότι δεν θα γινόταν ποτέ πατέρας, αλλά εξελίχθηκε εντελώς διαφορετικά.
O Τζέρι Γουίντλ ήθελε όσο τίποτα να υιοθετήσει ένα παιδί. Μια μέρα επισκέφτηκε έναν γιατρό, διάβαζε σε μια αίθουσα αναμονής μια ιστορία για έναν άντρα που υιοθέτησε ένα παιδί από την Καμπότζη. Δεδομένου ότι το κείμενο δεν ανέφερε πουθενά τη μητέρα, αποφάσισε να ρωτήσει την υπηρεσία υιοθεσίας που αναφέρεται στο άρθρο εάν θα μπορούσε κι εκείνος να υιοθετήσει ένα παιδί ως ανύπαντρος. Η απάντηση ήταν ναι.
Λίγους μήνες αργότερα, του στάλθηκε μια φωτογραφία από ένα ορφανοτροφείο στην Πνομ Πενχ της Καμπότζης, ενός αγοριού που άφησαν οι γονείς του σε ένα καλάθι μπροστά από το ορφανοτροφείο και ο Τζέρι τον ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά.
Οι βρεφονηπιοκόμοι στο ορφανοτροφείο κάλεσαν το μικρό παιδί Pisey, το οποίο μεταφράζεται σε «Μικρός γρύλος». Πιθανότατα επειδή το αγόρι ήταν πολύ ευγενικό, του άρεσε να αγκαλιάζει και πάντα ήθελε κάποιον να τον φροντίζει.
Όταν ο Τζέρι έφτασε στην Καμπότζη και συνάντησε τον μικρό Τζόρνταν για πρώτη φορά εκεί, έμεινε έκπληκτος από το πόσο μικροσκοπικός ήταν για την ηλικία του. Ήταν επίσης πολύ άρρωστος λόγω πολλών λοιμώξεων και επίσης υποσιτισμένος λόγω των κακών συνθηκών.
Όταν ο Τζόρνταν ήταν 7 ετών, ο πατέρας του τον έγραψε στα θαλάσσια σπορ κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών. Από τις πρώτες του ώρες εκεί, τράβηξε την προσοχή του προπονητή Τιμ Ο’Μπράιεν, ο οποίος ένιωσε ότι ο Τζόρνταν ήταν απίστευτα ταλαντούχος στις καταδύσεις.
Ο Τζόρνταν και ο Τζέρι μετακόμισαν στην Ινδιανάπολη, όπου ο Τζόρνταν εκπαιδεύτηκε στο Εθνικό Κέντρο Θαλάσσιων Αθλημάτων και στη συνέχεια στη Βόρεια Καρολίνα, όπου άρχισε να εκπαιδεύεται υπό τον προπονητή Νούντσιο Εσπόστε, επικεφαλής προπονητής για καταδύσεις στο Πανεπιστήμιο Duke. Κέρδισε τον πρώτο του εθνικό τίτλο στα πρώτα εννέα χρόνια της ζωής του και έκτοτε η επιτυχία διαδέχθηκε η μία την άλλη σαν να ήταν σε διάδρομο.
Ο Τζόρνταν κέρδισε την 9η θέση στα ημιτελικά των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο και για μια θέση δεν μπήκε στον τελικό. Παρ ‘όλα αυτά, πέτυχε τον στόχο του. Να απολαμβάνει το θέαμα της μεγαλύτερης αθλητικής διοργάνωσης στον κόσμο, να δείχνει όσα ξέρει και να διασκεδάζει τους θεατές που μπορεί να ήταν εκεί και κυρίως να κάνει τον πατέρα του περήφανο.
Περήφανοι για αυτόν είναι και στην πατρίδα του την Καμπότζη, όπου παρακολουθούν την εξέλιξή του. Όταν επέστρεψε στην Καμπότζη σε ηλικία 16 ετών, όπου διοργάνωσαν έναν εκθεσιακό διαγωνισμό καταδύσεων, ο οποίος υποτίθεται ότι θα εμπνεύσει τους νέους για αυτό το άθλημα, πλήθος δημοσιογράφων, φωτογράφων και εικονοληπτών τον περίμεναν στο αεροδρόμιο.
«Όταν είδαμε ένα πλήθος ανθρώπων στο αεροδρόμιο, σκέφτηκα αρχικά ότι η Αντζελίνα Τζολί είχε επιστρέψει στη χώρα ή ότι υπήρχε ένας βασιλιάς της Καμπότζης, εν ολίγοις κάποιος πολύ σημαντικός, και στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι περίμεναν τον Τζόρνταν. Δεν το περιμέναμε αυτό. Δεν ξέραμε πόσο καλά τον γνώριζαν οι άνθρωποι, αλλά χάρη στο διαδίκτυο, αποδείχθηκε πολύ καλός. Είναι ένας εθνικός ήρωας στην Καμπότζη», είπε ο Τζέρι με υπερηφάνεια.
Πρόσφατα έκανε ένα τατουάζ με τη σημαία της Καμπότζης για να δείξει ότι μέρος της είναι ακόμα μαζί του.
Η εμφάνισή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν χωρίς αμφιβολία το αποκορύφωμα της αθλητικής καριέρας του Τζόρνταν, αλλά ο πατέρας του δυστυχώς δεν μπόρεσε να τον παρακολουθήσει ζωντανά από τις κερκίδες λόγω περιορισμών στην εποχή του κορωνοϊού.
Πριν από χρόνια, συνέγραψαν αυθόρμητα ένα παραμύθι με τίτλο «Orphan No More», το οποίο περιγράφει την ιστορία τους με τη βοήθεια ζωικών χαρακτήρων.
Πηγή
Author: Κατερίνα Ματέρη