Η κλιματική κρίση απαιτεί από όλους μας να γίνουμε αφάνταστα πιο αποτελεσματικοί
«Η κλιματική κρίση μας φέρνει ενώπιον δημοσιονομικών και πραγματικών προβλημάτων, τα οποία θα εξουθενώσουν την ελληνική πολιτεία, τις άλλες χώρες της Ευρώπης και τις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη», τόνισε ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Θόδωρος Σκυλακάκης, στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου: «Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των πολυεπίπεδων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στους τομείς: α) της διαχείρισης υδάτων, β) της διαχείρισης και προστασίας των δασών, γ) της αστικής ανθεκτικότητας και πολιτικής, δ) της καταπολέμησης της αυθαίρετης δόμησης, ε) της ενεργειακής ασφάλειας».
Κι αυτό θα συμβεί, όπως εξήγησε ο Υπουργός, «διότι θα πρέπει να πληρώσουμε ένα τεράστιο κόστος πράσινης μετάβασης, για να σταματήσουμε τα χειρότερα και να πληρώνουμε ταυτόχρονα και ένα πολύ μεγάλο κόστος προσαρμογής, δηλαδή τις καταστροφές και τις πολιτικές πρόληψης. Συνεπώς, πρέπει να γίνουμε αφάνταστα πιο αποτελεσματικοί».
Ανέφερε πως η αντιπολίτευση φέρεται να μην έχει συνειδητοποιήσει πως αυτά τα προβλήματα δεν αφορούν σε ένα κόμμα ή σε μία κυβέρνηση, αλλά θα έχουν διαχρονικό χαρακτήρα. «Θα τα βρούμε μπροστά μας και για να τα λύσουμε χρειάζεται να συζητάμε τα ουσιαστικά θέματα και όχι να κάνουμε συζητήσεις “ανεμόμυλων”. Αν δεν κοιτάμε τα πραγματικά προβλήματα και δεν τα αναγνωρίζουμε, αν δεν τα συζητάμε ως οργανωμένη κοινωνία στο Κοινοβούλιο, δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να τα λύνουμε», είπε χαρακτηριστικά.
Επιπρόσθετα, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας ανακοίνωσε σε σχέση με τη δασική μεταρρύθμιση, πως διαχειριστικές μελέτες που κοστίζουν περίπου 80 εκατ. ευρώ, εντάσσονται στο ΕΣΠΑ 2021-2027. Απευθυνόμενος στο νομοθετικό σώμα, τόνισε πως: «πρώτη φορά, έχουμε σήμερα, ανατεθειμένες μελέτες για δάση της Αττικής, της Ηλείας, της Αρκαδίας και της Βοιωτίας και σε επόμενη φάση θα προωθήσουμε διαχειριστικές μελέτες παντού».
Σε σχέση με τη ριζική μεταρρύθμιση του συστήματος παρακολούθησης του δομημένου περιβάλλοντος, του εντοπισμού και της κατεδάφισης των αυθαίρετων κατασκευών, που προβλέπει το νομοσχέδιο του Υπουργείου ο κ. Σκυλακάκης υπογράμμισε: «Αν δεν τελειώσουμε με τη νέα, αυθαίρετη δόμηση, δεν έχει ελπίδα η χώρα να αποκτήσει σοβαρή, πολεοδομική πολιτική».
Βασικά σημεία ομιλίας Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Θόδωρου Σκυλακάκη:
«Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο για την κλιματική κρίση. Και το πρώτο που πρέπει να πούμε γι’ αυτήν είναι ότι θα την έχουμε κοντά μας -ανεξαρτήτως τί θα κάνουμε από πλευράς μείωσης αερίων του θερμοκηπίου- για τα επόμενα 30 με 40 χρόνια και θα είναι επιδεινούμενη, θα γίνεται χειρότερη.
…Δεν είναι μόνον η Θεσσαλία και δεν είναι μόνον ο “Daniel”. Είναι πολύ βαθύτερα και μεγαλύτερα τα προβλήματα που φέρνει αυτή η κλιματική κρίση και το πιο σημαντικό είναι το εξαιρετικά υψηλό κόστος που θα έχουν αυτά τα φαινόμενα. Θα είναι εκρηκτικό, διότι θα διαχειριζόμαστε καταστροφές, κατά τις επόμενες δεκαετίες.
…Η Θεσσαλία έχει κακή διαχείριση των υδάτων. Και άλλες περιοχές έχουν κακή διαχείριση των υδάτων, αλλά πουθενά δεν είναι ο συνδυασμός διαχείρισης και κρισιμότητας τόσο επείγουσας σημασίας όσο στη Θεσσαλία. Τί προβλέπει το νομοσχέδιο σε σχέση με τον ΟΔΥΘ (σ.σ. Οργανισμός Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας): Καταρχάς, μαζεύει όλες τις αρμοδιότητες για τη διαχείριση των υδάτων σε έναν φορέα, ο οποίος είναι αυστηρά κρατικός. Δεν λύνεται το πρόβλημα του νερού της Θεσσαλίας -δεν υπάρχει καν διαχείριση- χωρίς ισχυρή παρουσία του Κράτους.
Σε σχέση με τη δασική μεταρρύθμιση, θα σας περιγράψω την πραγματικότητα, διότι την ξεχνάμε. Ποιος διαχειρίζεται τα δάση σήμερα; Η απάντηση είναι -στις περισσότερες των περιπτώσεων- κανείς. Δεν υπάρχουν διαχειριστικές μελέτες για το 50% και πλέον, των δασών.
Πόσο κοστίζουν αυτές οι διαχειριστικές μελέτες; Κοστίζουν περίπου 80 εκατομμύρια. Τις εντάσσουμε στο ΕΣΠΑ και μπορώ να ανακοινώσω στο Σώμα, ότι για πρώτη φορά έχουμε σήμερα ανατεθειμένες μελέτες για τα δάση της Αττικής. Επιπλέον, ανατέθηκαν για την Ηλεία, την Αρκαδία και την Βοιωτία και στην επόμενη φάση θα προωθήσουμε διαχειριστικές μελέτες παντού.
Πέραν, του ότι δεν είχαμε διαχειριστικές μελέτες -οι οποίες ειρήσθω εν παρόδω θα γίνουν με νέες προδιαγραφές- είχαμε να τις “πειράξουμε” αυτές τις προδιαγραφές από τη δεκαετία του ’60. Και εκεί που υπάρχει διαχείριση και μελέτες, αφήνεται το υπόλειμμα της βιομάζας μέσα στα δάση.
…Δεν έχουμε δασεργάτες στα μισά δάση. Δεν έχουμε διαχείριση. Έχουμε μία αδύναμη Δασική Υπηρεσία, που τώρα ενισχύεται, καθώς θα γίνουν προσλήψεις 500 δασολόγων και ακόμα 1200 προσωρινών.
Επιπρόσθετα, βάζουμε δύο μηχανισμούς πιστοποίησης. Θα κάνει πιστοποίηση η δασική υπηρεσία και ιδιώτες πιστοποιητές, οι οποίοι θα πιστοποιούν όλη την αλυσίδα, μέχρι την τελική κατανάλωση του ξύλου.
Ταυτόχρονα, φτιάχνουμε ένα εθελοντικό σύστημα δημιουργίας ρύπων. Με βάση την Ευρωπαϊκή νομοθεσία, αν τίθενται τα δάση σε διαχείριση, έχουμε τη δυνατότητα να δίνουμε ρύπους, να δημιουργούμε, δηλαδή, πρόσθετα έσοδα που θα πληρώνουν μεγάλες εταιρείες, επειδή εμείς διαχειριζόμαστε τα δάση ή εμείς τα αναδασώνουμε ή εμείς τα δασώνουμε. Και αυτοί οι πόροι πάλι, θα ξαναγυρνούν πίσω στα δάση.
Αναφορικά με τα αυθαίρετα, η διαπίστωση είναι ότι το Κράτος, ως σοβαρός ρυθμιστής της νόμιμης δόμησης, έχει εδώ και δεκαετίες αποτύχει παταγωδώς.
Τί πρέπει να κάνουμε; Να σταματήσουμε τη νέα, αυθαίρετη δόμηση, παντού, χωρίς εξαίρεση. Να αξιοποιήσουμε την τεχνολογία και κάποια στιγμή, για να αποκτήσουμε σοβαρή πολεοδομική πολιτική. Με την κλιματική αλλαγή να επελαύνει, πρέπει να αποφασίσουμε, ως Σώμα, να γκρεμίζουμε οτιδήποτε καινούριο.
Η κλιματική κρίση μας φέρνει ενώπιον δημοσιονομικών και πραγματικών προβλημάτων, τα οποία θα εξουθενώσουν την Ελληνική Πολιτεία, τις άλλες χώρες της Ευρώπης και τις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη. Και αυτό, διότι θα πρέπει να πληρώσουμε ένα τεράστιο κόστος πράσινης μετάβασης, για να σταματήσουμε τα χειρότερα και να πληρώνουμε, ταυτόχρονα, ένα πολύ μεγάλο κόστος προσαρμογής, δηλαδή τις καταστροφές και τις πολιτικές πρόληψης. Συνεπώς, πρέπει να γίνουμε αφάνταστα πιο αποτελεσματικοί.
Και μετά λύπης σας λέω, ότι αυτή η συζήτηση στη Βουλή, σήμερα, δεν είχε αυτόν τον χαρακτήρα. Δεν είχε έναν χαρακτήρα συνειδητοποίησης -ως τώρα τουλάχιστον- της βαρύτητας των προβλημάτων που έχουμε μπροστά μας, πως αυτά τα προβλήματα δεν αφορούν σε ένα κόμμα ή σε μία κυβέρνηση, αλλά θα είναι διαχρονικά.
Αν δεν κοιτάμε τα πραγματικά προβλήματα, δεν τα αναγνωρίζουμε και δεν τα συζητάμε σαν οργανωμένη κοινωνία στο Κοινοβούλιο, δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να τα λύνουμε».
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Πηγή
Author: [email protected]
