Τη διαδρομή των σκουπιδιών μέσα από τους υδάτινους δρόμους επιχειρεί να χαρτογραφήσει ερευνητική ομάδα στο πλαίσιο προγράμματος, το οποίο ασχολείται με την προστασία των υδάτινων πόρων της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου. Στην κατεύθυνση αυτή γίνονται ρίψεις ειδικών συσκευών με GPS σε ποτάμια και στο Αιγαίο προκειμένου να ερευνηθούν τα ρεύματα και οι άνεμοι που «ωθούν» τα απορρίμματα σε συγκεκριμένες περιοχές.
Επιτελώ ερευνητικό έργο. Σε περίπτωση που με βρεις πριν το 2026, σε παρακαλώ άφησέ με και ενημέρωσε την εταιρεία μου για την τοποθεσία που βρίσκομαι. Εναλλακτικά, εάν με βρεις μετά, σε παρακαλώ ταχυδρόμησέ με για να πάω για ανακύκλωση». Αυτή η επιγραφή υπάρχει πάνω στις ειδικές συσκευές με μπλε και κίτρινο χρώμα που ήδη «ταξιδεύουν» στο Αιγαίο και σε 4 ποταμούς της Βόρειας Ελλάδας, στον Αξιό, τον Αλιάκμονα, τον Εβρο και τον Στρυμόνα, εκπέμποντας το στίγμα τους.
«Η ρίψη των συσκευών ανήκει στο πρόγραμμα δράσεων του ευρωπαϊκού χρηματοδοτούμενου προγράμματος REMEDIES MISS 2021 OCEAN03, που δημιουργεί καινοτόμες λύσεις και τεχνολογίες για την παρακολούθηση, τη συλλογή, την πρόληψη και την αξιοποίηση (μικρο)πλαστικών από τους ωκεανούς μας» λέει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο μηχανικός περιβάλλοντος από την εταιρία MC Greece που σχεδίασε τις συσκευές, Γιάννης Λελέκης. Όπως εξηγεί, έπειτα από έρευνα που πραγματοποιήθηκε, κυρίως σε νησιά των Κυκλάδων, βρέθηκαν αρκετά απορρίμματα (πλαστικά), τα οποία έφεραν ξένες επιγραφές πάνω τους. Διαπιστώθηκε, λοιπόν, ότι τα απορρίμματα αυτά δεν προέρχονται μόνο από τουρίστες αλλά έχουν έρθει στην χώρα μας μέσω των διασυνοριακών ποταμών και έχουν καταλήξει στην θάλασσα σε κάποιες παραλίες.
«Ξεκινήσαμε τις πρώτες ρίψεις συσκευών αρχές Ιουνίου στο νότιο τμήμα των Κυκλάδων, από Σέριφο μέχρι Αμοργό, ακολούθησε η περιοχή βόρεια της Μυκόνου και πριν από λίγες μέρες, σε τέσσερα ποτάμια της βόρειας Ελλάδας. Συνολικά έχουμε ρίξει 50 συσκευές, από τις οποίες οι 40 παραμένουν ενεργές καθώς οι υπόλοιπες φαίνεται από το στίγμα τους ότι παραμένουν σταθερές και προφανώς τις έχουν βγάλει έξω από το νερό» αναφέρει ο κ. Λελέκης.
Σημειώνεται ότι κάποιες από τις συσκευές είναι πλαστικές και άλλες ξύλινες, είναι όλες αδιάβροχες και έχουν εμφανή διακριτικά και ταμπελάκι με στοιχεία για το ερευνητικό έργο προκειμένου να μη θεωρηθούν σκουπίδια και απομακρυνθούν.
«Η πλαστική συσκευή ζυγίζει 370 γραμμάρια και η ξύλινη περίπου 700. Είναι κατασκευασμένες από διαφορετικό υλικό γιατί θέλαμε να δούμε και τις διαδρομές του πλαστικού αφού ταξιδεύει 4 με 5 φορές γρηγορότερα απ’ ό,τι το ξύλο» διευκρινίζει ο κ. Λελέκης. Στόχος είναι η παρακολούθηση όλων των συσκευών για 2 χρόνια ώστε να μπορεί να γίνει στη συνέχεια η ιχνηλάτηση των σκουπιδιών μέσω των ποταμών.
“Ήδη είδαμε ότι πομποδέκτης που έπεσε στον Έβρο, αυτήν τη στιγμή έφτασε στην Χαλκιδική, όπου άλλωστε κατέληξε και πομποδέκτης που ρίξαμε στον Αλιάκμονα» επισημαίνει ο κ. Λελέκης.
Συνολικά, μέσω του προγράμματος, θα γίνουν 200 ρίψεις, ανά διάφορες χρονικές περιόδους, για τα επόμενα δύο χρόνια προκειμένου να χαρτογραφηθεί η πορεία των απορριμμάτων που βρίσκονται σε διάφορες παραλίες.
Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι, σύμφωνα με τον κ. Λελέκη, ότι ο κόσμος που βλέπει τις συσκευές, αδιαφορεί για την σήμανση και τις βγάζει έξω από το νερό.
«Θέλω να παρακαλέσω, όποιος βλέπει τη συσκευή μας στο νερό, να την αφήνει και να μην επιχειρεί να την βγάλει έξω προκειμένου να καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε το πρόγραμμά μας» προτρέπει ο κ. Λελέκης προσθέτοντας ότι όλες οι συσκευές, με την ολοκλήρωση του ερευνητικού έργου, θα συλλεχθούν και θα σταλούν για ανακύκλωση καθώς είναι φτιαγμένες από οικολογικά και ανακυκλώσιμα υλικά για την προστασία του περιβάλλοντος.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πηγή
Author: Ουρανία Σούλτη
